DOI:10.56032/2523-4684.2023.1.5.76

The article describes the pictorial overtones of georgian postmodernist miniature. The phenomenon of color is not explained in the dictionary of Sulkhan-Saba Orbeliani, only a list of individual colors is presented (white, red, black, violet, blue) [1, p.188]. Viktor Nozadze dedicated a monumental monograph to the color language of «The Knight in the Panther’s Skin». Moses Gogiberidze especially discusses the music of Rustaveli's color in his monograph «Rustaveli, Petritsi, Preludes». Maya Jaliashvili, while analyzing the miniatures of Sandro Tsirekidze (in the words of the critic, the sleep-walker of the word), notes that the music and painting seemed to be combined and revealed verbally [2, p.60]. In the miniatures of Rostom Chkheidze, we find the border between the real and the unreal, which is also found in Georgian modernism. As an example, we cite Marine Revishvili's quote about Basil Melikishvili (whose life and work monograph is edited by Rostom Chkheidze, as mentioned above): Cosmic understanding of events is an important step in Basil Melikishvili's worldview and stylistic searches, to tangibly outline the boundary between the real and the unreal, wrapped in the web of the unknown, the mysterious. The real and the unreal merge and make us feel the eternity of the world, the unity of life and death... A symbolic key should open the door to the bosom of the unknown [3, p.189]. We think that tunderstand the essence of Rostom Chkheidze's collection of miniatures – «Steps of the Sun», «Sparks of the Moon» and «Paths of the Stars», we may think of the excerpt quoted above as a kind of key. Color is an important additional tone of the miniature. Eter Beriashvili writes about the miniatures of Olesia Tavadze, you read these small stories that are filled with sadness, and once again you 77 believe, together with the c o l o r s (the line is ours – K.K.), that we have gifted a word as an ordeal [4, p.8]. Rostom Chkheidze writes in the preface to the collection of Georgian miniature prose (we will use a conceptual phrase this time once again): A striking example of how philosophical thoughts grow out of sentiments, symbolic-metaphorical speech, painstakingly processed details and figurative images, are Vazha-Pshavela's miniatures (with heartache, he also adds that, as we mentioned above, Vazha's importance as a prose writer is still unexplored).
Key words: postmodernism, miniature, overtone, color, painting, iconography.

В статье описывается живописный подтекст грузинской постмодернистской миниатюры. Феномен цвета не объясняется в словаре Сулхан-Сабы Орбелиани, представлен только список отдельных цветов (белый, красный, черный, фиолетовый, синий) [1, с.188]. Виктор Нозадзе посвятил монументальную монографию цветовому языку «Рыцаря в шкуре пантеры». Моисей Гогиберидзе специально обсуждает музыку цвета Руставели в своей монографии «Руставели, Петрици, прелюдии». Майя Джалиашвили, анализируя миниатюры Сандро Цирекидзе (по словам критика, «лунатика слова»), отмечает, что музыка и живопись, казалось, были объединены и раскрыты словесно [2, с.60]. В миниатюрах Ростома Чхеидзе мы находим границу между реальным и нереальным, которая также прослеживается в грузинском модернизме. В качестве примера мы приводим цитату Марины Ревишвили о Василии Меликишвили (монография о жизни и творчестве которого отредактирована Ростом Чхеидзе, как упоминалось выше): Космическое понимание событий - важный шаг в мировоззренческих и стилистических поисках Василия Меликишвили, позволяющий ощутимо очертить границу между реальным и нереальным, обернуть в паутине неизвестного, таинственного. Реальное и нереальное сливаются воедино и заставляют нас ощутить вечность мира, единство жизни и смерти... Символический ключ должен открыть дверь в лоно 78 неизвестного [3, с.189]. Мы думаем, что для понимания сути сборника миниатюр Ростома Чхеидзе - «Шаги солнца», «Искры Луны» и «Пути звезд», мы можем рассматривать процитированный выше отрывок как своего рода ключ. Цвет - важный дополнительный тон миниатюры. Этер Бериашвили пишет о миниатюрах Олеси Тавадзе: «Читаешь эти маленькие рассказы, наполненные грустью, и в очередной раз веришь вместе сколоры (наша версия – К.К.), что мы одарили слово тяжелым испытанием» [4, с.8]. Ростом Чхеидзе пишет в предисловии к сборнику грузинской миниатюрной прозы (на этот раз мы снова воспользуемся концептуальной фразой): Ярким примером того, как философские мысли вырастают из сантиментов, символико-метафорической речи, тщательно обработанных деталей и образных образов, являются миниатюры ВажаПшавелы (с болью в сердце, он также добавляет, что, как мы упоминали выше, значение Важи как прозаика до сих пор не изучено).
Ключевые слова: постмодернизм, миниатюра, обертон, цвет, живопись, иконография.

Мақалада грузин постмодерндік миниатюрасының көркем астары сипатталған. Түс құбылысы Сулхан-Саба Орбелиани сөздігінде түсіндірілмеген, тек жеке түстердің тізімі берілген (ақ, қызыл, қара, күлгін, көк) [1, Б.188]. Виктор Нозадзе монументалды монографияны «Пантера терісіндегі рыцарь» түс тіліне арнады. Мұса Гогиберидзе өзінің «Руставели, Петрици, прелюдия» монографиясында Руставели түсті музыканы арнайы талқылайды. Майя Джалиашвили миниатюраларын талдай отырып Сандро Цирекидзе (сыншының айтуы бойынша, «сөздің ұйқысы»), музыка мен кескіндеме біріктіріліп, ауызша ашылғандай болғанын атап өтті [2, б. 60]. Ростом Чхеидзеның миниатюраларында біз грузин модернизмінде де байқалатын нақты және нақты емес арасындағы шекараны табамыз. Мысал ретінде біз Марина Ревишвилидің Василий Меликишвили туралы дәйексөзін 79 келтіреміз (оның өмірі мен шығармашылығы туралы монография жоғарыда айтылғандай Чхейдзенің өсуімен өңделген): оқиғаларды Ғарыштық түсіну - Василий Меликишвилидің дүниетанымдық және стилистикалық ізденісіндегі маңызды қадам, Бұл Нақты мен шындықтың арасындағы шекараны нақты анықтауға мүмкіндік береді, белгісіз, жұмбақты торға ораңыз. Шынайы және шындыққа жанаспайды және бізді бейбітшіліктің мәңгілігін, өмір мен өлімнің бірлігін сезінуге мәжбүр етеді... Символдық кілт белгісіз адамның төсіне есік ашуы керек [3, б.189]. Біздің ойымызша, ростом Чхеидзеның миниатюралар жинағының мәнін түсіну үшін - «күн қадамдары», «ай ұшқындары» және «жұлдыздардың жолдары», біз жоғарыда келтірілген үзіндіні кілт ретінде қарастыра аламыз. Түс-миниатюраның маңызды қосымша реңктері. Этер Бериашвили Олеся Тавадзенің миниатюралары туралы былай деп жазады: «сіз қайғыға толы осы кішкентай әңгімелерді оқып, тағы да сенесіз колоры (біздің версия - К.К.), біз бұл сөзді ауыр сынаққа бердік» [4, б.8]. Ростом Чхеидзе грузин миниатюралық прозасының жинағының алғысөзінде жазады (бұл жолы біз тағы да тұжырымдамалық фразаны қолданамыз): философиялық ойлардың сезімдерден, символдық-метафоралық сөйлеуден, мұқият өңделген бөлшектерден және бейнелі бейнелерден қалай өсетіндігінің жарқын мысалы-Важа-Пшавеланың миниатюралары (жүрек ауруымен, ол сонымен қатар жоғарыда айтқанымыздай, проза жазушысы ретінде маңыздылығы әлі зерттелмеген).
Түйінді сөздер: постмодернизм, миниатюра, Овертон, түс, кескіндеме, иконография.